door Professor Dr. Jan Pekelder
Het is moeilijk te geloven, maar er bestaan buiten de universiteit nog steeds enkele onwetenden die zich afvragen wat het nut van taalkunde is. Dezen zouden eens goed moeten nadenken over het volgende verhaal.
De
wereldberoemde neurolinguïst Steven Pinker begint zijn boek The stuff of thought. Language as a window
into human nature (2007) met 9/11. Hij gaat in op een debat dat aan het
grote publiek is ontgaan, maar dat voor ons taalkundigen van belang is. Na de
instorting van de Twin Towers rees er tussen de advocaten van de huurder van de
panden, een zekere Larry Silverstein, en de advocaten van de
verzekeringsmaatschappij een discussie over de betekenis van het Engelse woord event (= gebeurtenis). De
verzekeringspolis van Silverstein noemde een maximum uit te keren bedrag van
drie en half miljard dollar per "destructive event". Zien we 9/11 als één gebeurtenis, dan zou Silverstein 'slechts' deze drie
en half miljard krijgen. Wordt 9/11 daarentegen gezien als twee gebeurtenissen,
dan ontvangt de huurder het dubbele, zeven miljard dollar. Het moge duidelijk
zijn dat de advocaten van de verzekeringsmaatschappij de één-event-lezing
verdedigden: op 9 september vond er één gebeurtenis plaats, namelijk de
wegvaging van de Twin Towers. De advocaten van Silverstein probeerden van hun
kant de twee-events-lezing te rechtvaardigen: er is sprake geweest van twee
gebeurtenissen. Ze zeiden: de filmjes laten duidelijk zien dat eerst de ene en
enige tijd later de andere toren is geraakt en ingestort. En tussen de torens
is een objectief te meten afstand. Het gaat dus om twee afzonderlijke gebouwen.